هایپوترمی چیست؟

یکی از اتفاقاتی که ممکن است در طول دره نوردی، غارنوردی و کوهنوردی برایتان پیش بیاید، هایپوترمی است. پس بهتر است بیشتر در مورد آن بدانیم:

در واقع هایپوترمی یک وضعیت اضطراری پزشکی است که هنگامی رخ می دهد که دمای بدن شما از 98.6 درجه فارنهایت (37 درجه سانتیگراد) به زیر 95 درجه فارنهایت (35 درجه سانتیگراد) کاهش یابد.

کاهش دمای بدن تا 89.6 درجه فارنهایت (32 درجه سانتیگراد) یا کمتر می تواند کشنده باشد. این حالت می تواند با قرار گرفتن طولانی مدت در دمای زیر 50 درجه فارنهایت (10 درجه سانتیگراد)، یا پس از غوطه وری طولانی مدت در آب سرد کمتر از 68 درجه فارنهایت (20 درجه سانتیگراد) ایجاد شود.

اگر هایپوترمی درمان نشود، در نهایت می تواند منجر به نارسایی کامل سیستم قلبی و تنفسی و در نهایت مرگ شود.

 

 

در چه مواردی ممکن است دچار هایپوترمی شوید؟

اگر در معرض شرایط طولانی مدت سرما باشید، چه در فضای باز و چه در محیط خانه ای که بسیار سرد است، ممکن است دچار هیپوترمی شوید.

اگر سالخورده یا بسیار جوان و یا کم وزن هستید و یا از سلامت خوبی برخوردار نباشید بیشتر در معرض خطر هستید.
نوزادان ممکن است از طریق خواب در یک اتاق سرد نیز دچار هایپوترمی شوند. تنظیم دما در افراد مسن مختل می شود و افراد مسن را مستعد هیپوترمی می کند. افراد مسن و کودکان بسیار کوچک حتی اگر تحت باد بیش از حد کولر قرار بگیرند، حتی در گرمای تابستان، در معرض خطر هیپوترمی هستند.

هیپوترمی می تواند شما را خواب آلود، گیج و دست و پا چلفتی کند. از آنجا که هیپوترمی به تدریج اتفاق می افتد و بر ذهن شما تأثیر می گذارد، ممکن است متوجه نشوید که به کمک نیاز دارید که همین هیپوترمی را  بیشتر خطرناک می کند.

دمای بدن زیر 95 درجه فارنهایت (35 درجه سانتیگراد) یک فوریت پزشکی است و اگر به موقع درمان نشود می تواند منجر به مرگ شود.

میزان کلی مرگ و میر ناشی از هیپوترمی بین زنان و مردان تقریبا مشابه است.

ولی به دلیل بروز بیشتر مواجهه در مردان، مردان 65٪ از مرگ های مربوط به هیپوترمی را تشکیل می دهند.

بدن شما علی رغم اختلاف زیاد دما در خارج از بدن، به خوبی تنظیم شده است تا در یک محدوده دما در داخل بدن کار کند. دمای هسته بدن در “ناحیه حرارتی خنثی” بین 36.5 درجه سانتیگراد تا 37.5 درجه سانتیگراد کاملاً تنظیم می شود، که خارج از آن معمولاً پاسخ های تنظیم کننده حرارت فعال می شوند. شما انواع مکانیسم ها را دارید – مانند تنظیم اندازه رگ های خونی کوچک و لرز – برای کمک به شما در حفظ دمای بدن سالم.
اما افراد مسن و كودكان خردسال مستعد ابتلا به اثرات تغییر دما در خارج هستند.

هیپوتالاموس تنظیم حرارت از طریق افزایش صرفه جویی در گرما (انقباض عروقی و رفتارهای محیطی) و تولید گرما (لرزیدن و افزایش سطح تیروکسین و اپی نفرین). تغییرات سیستم عصبی مرکزی ممکن است این مکانیسم ها را مختل کند. آستانه لرز 1 درجه پایین تر از انقباض عروق است و توسط بدن آخرین مکانیسم برای حفظ درجه حرارت در نظر گرفته می شود. بدن از طریق متعادل سازی تولید گرما و از دست دادن گرما، درجه حرارت هسته پایدار را حفظ می کند.

در حالت استراحت ، انسان 40-60 کیلو کالری گرما در هر متر مربع از سطح بدن از طریق تولید با متابولیسم سلولی تولید می کند، که بیشترین بار را در کبد و قلب دارد. تولید گرما با انقباض عضله افزایش می یابد. لرز میزان تولید گرما را افزایش می دهد. مکانیسم های حفظ گرما ممکن است در برابر استرس سرماخوردگی زیاد شوند و درجه حرارت هسته می تواند پس از خستگی یا کاهش گلیکوژن کاهش یابد.

وقتی دمای داخلی بدن شما بیش از این محدوده باشد، عملکردهای بدن شما به خوبی عمل نمی کند و می تواند باعث مشکلات سلامتی مانند حمله قلبی، کلیه، آسیب کبدی یا بدتر از آن شود.

هایپوترمی منجر به کاهش دپلاریزاسیون سلولهای ضربان ساز قلب می شود و باعث برادی کاردی می شود (کندتر از ضربان قلب طبیعی ~ کمتر از 60 ضربان در دقیقه). آریتمی دهلیزی و بطنی می تواند ناشی از هیپوترمی باشد.

آسيستول و فيبريلاسيون بطني بطور خودبخود در دماي هسته زير 25-28 درجه سانتي گراد شروع شده است.

هیپوترمی به تدریج سیستم عصبی مرکزی (CNS) را فرو می ریزد و با کاهش دمای هسته متابولیسم CNS را به صورت خطی کاهش می دهد. در دمای هسته کمتر از 33 درجه سانتیگراد ، فعالیت الکتریکی مغز غیرطبیعی می شود. بین 19 و 20 درجه سانتیگراد ، الکتروانسفالوگرام (EEG) ممکن است با مرگ مغزی مطابقت داشته باشد. بافتها در دمای پایین مصرف اکسیژن را کاهش داده اند. مشخص نیست که آیا این امر به دلیل کاهش میزان متابولیسم در دمای پایین یا میل هموگلوبین بیشتر برای اکسیژن همراه با اختلال در اکسیژن رسانی در بافت های هایپوترمی است.

وقتی سرما بدن شما را تحت تأثیر قرار می دهد، ممکن است در درست فکر کردن، صحبت صحیح یا حرکت خوب مشکل داشته باشید. ممکن است متوجه نشوید که چه اتفاقی می افتد، یا ممکن است نتوانید برای گرم شدن و یا درخواست کمک قدم بردارید.

 

 

 

 

 

 

 

علائم و نشانه های هایپوترمی

 

3 مرحله هایپوترمی وجود دارد ، خفیف ، متوسط ​​و شدید.

در عمل مهم است که اولین علائم هایپوترمی را قبل از شدید شدن تشخیص دهید.

 

معمول ترین علائم (به ترتیب شروع):

 

لرزیدن

خستگی و اختلال در قضاوت

دست و پا چلفتی / از بین رفتن مهارت

اختلال درکلام

اختلال در رفتار

 

علائم اولیه هیپوترمی:

دست و پا سرد

صورت پف کرده یا متورم

پوست رنگ پریده

لرز (در بعضی موارد فرد مبتلا به هیپوترمی لرز نمی یابد)

کندتر حرف زدن از گفتار طبیعی یا کلمات مبهم

خواب آلود عمل می کند

عصبانی یا گیج بودن

 

سایر علائم هیپوترمی:

حرکت آرام ، مشکل در راه رفتن ، یا داشتن حالت دست و پا چلفتی

حرکات سفت و تند بازو یا پا

ضربان قلب آهسته

تنفس آرام و کم عمق

سیاه شدن یا از دست دادن هوشیاری

درواقع علائم هایپوترمی خستگی، بی حسی پوست (به خصوص انگشتان پا و انگشتان)، لرز، اختلال گفتار، رفتار غیر منطقی یا خشونت آمیز، بی حالی، لغزش، گیجی، گرفتگی عضلات و افت شدید انرژی است. شخص با نوعی بی منطقی در رفتار ممکن است به شکل قربانیانی باشد که ادعا می کنند گرمشان است و سعی در پوشیدن لباس خود دارند.

 

 

 

پس از بروز عوامل فوق چه کاری باید انجام دهید:

 

سعی کنید فرد را به مکان گرم تری منتقل کنید.

شخص را در یک پتو، حوله یا کت گرم بپیچید – هرچه که مفید است. حتی گرمای بدن خودتان نیز کمک خواهد کرد. نزدیک شخص دراز بکشید اما آرام باشید.

نوشیدنی گرم به فرد بدهید، اما از نوشیدنی های حاوی الکل یا کافئین مانند قهوه خودداری کنید.

پاها یا بازوهای فرد را ماساژ ندهید.

سعی نکنید شخص را با آب، گرم کنید.

از پد گرم کننده استفاده نکنید.

 

چه کسانی در معرض خطر هیپوترمی قرار دارند؟

هیپوترمی می تواند هر کسی را تحت تأثیر قرار دهد، افرادی که در معرض خطر بیشتری هستند عبارتند از:

افراد بالای 75 سال

نوزادان و کودکان خردسال – آنها گرما را سریعتر از بزرگسالان از دست می دهند

مصرف زیاد الکل و مواد مخدر – بدن آنها سریعتر گرما از دست می دهد

افراد با گردش خون ضعیف یا دیابت.

افراد دارای ناتوانی های جسمی یا ذهنی مزمن.

افراد مبتلا به عفونت زمینه ای.

افرادی که بسیار لاغر و چربی کمی در بدن دارند.

افرادی که در فضای باز کار می کنند.

افرادی که بی خانمان هستند.

افرادی که زیاد در محیط های مرطوب هستند.

 

چه چیزی باعث هایپوترمی می شود؟

هیپوترمی هنگامی اتفاق می افتد که بدن شما سریعتر از تولید گرما، آن را از دست می دهد.

اگر برای مدت زمان طولانی، در هوای زیر 50 درجه فارنهایت (10 درجه سانتیگراد) یا در آب زیر 68 درجه فارنهایت (20 درجه سانتیگراد) قرار بگیرید، ممکن است دچار هیپوترمی شوید.

برخی از شرایط پزشکی همچنین می تواند افراد را مستعد ابتلا به هیپوترمی کند. اما اگر لباس مناسب نپوشید یا نتوانید شرایط را کنترل کنید، قرار گرفتن طولانی مدت در هر محیطی که سردتر از بدن شما باشد، می تواند منجر به هیپوترمی شود.

 

عوامل خطر برای هیپوترمی

عوامل خطر برای هیپوترمی عبارتند از:

خستگی: میزان تحمل شما نسبت به سرما هنگامی که خسته می شوید کاهش می یابد.

سن بالا: توانایی بدن در تنظیم دما و احساس سرما ممکن است با افزایش سن کاهش یابد و برخی از افراد مسن ممکن است نتوانند هنگام سرما با دیگران ارتباط برقرار کنند و یا در صورت احساس سرما به مکانی گرم منتقل شوند.

سن بسیار کم: کودکان سریعتر از بزرگسالان گرما از دست می دهند. کودکان همچنین ممکن است سرما را نادیده بگیرند زیرا آنها بیش از حد سرگرم می شوند که در مورد آن فکر کنند و ممکن است آنها نتوانند تصمیم درستی در مورد اینکه در هوای سرد باید لباس گرم بپوشند بگیرند.

 مشکلات روحی و روانی: افراد مبتلا به بیماری روانی، زوال عقل یا سایر شرایطی که در قضاوت اختلال ایجاد می کنند، ممکن است لباس متناسب با آب و هوا نپوشند یا خطر سرمای هوا را درک نکنند. افراد مبتلا به زوال عقل ممکن است از خانه سرگردان شوند و یا به راحتی گم شوند و این امر باعث می شود که در هوای سرد یا مرطوب خارج از خانه گیر بیفتند.

مصرف الکل و مواد مخدر: ممکن است الکل بدن شما را از داخل گرم کند، اما باعث انبساط رگ های خونی می شود و در نتیجه باعث از بین رفتن سریع گرما از سطح پوست می شود. واکنش لرز طبیعی بدن در افرادی که الکل مصرف کرده اند کاهش یافته است. علاوه بر این، استفاده از الکل یا داروهای انرژی زا می تواند بر قضاوت شما در مورد نیاز به کمک یا پوشیدن لباس گرم در شرایط آب و هوای سرد تأثیر بگذارد. اگر شخصی در هوای سرد مست شود و دچار مرگ شود ، احتمالاً به هیپوترمی مبتلا شده است.

برخی شرایط خاص پزشکی نیز می تواند بر توانایی بدن شما در تنظیم دمای بدن تأثیرگزار باشد.
به عنوان مثال می توان به تیروئید کم کار (کم کاری تیروئید)، تغذیه نامناسب یا بی اشتهایی عصبی، دیابت، سکته مغزی، آرتروز شدید، بیماری پارکینسون، ضربه و ضایعات نخاعی اشاره کرد.

داروها: برخی از داروها می توانند توانایی بدن را در تنظیم درجه حرارت تغییر دهند. بعنوان مثال می توان به داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد روان پریشی، داروهای مسکن و ضد درد اشاره کرد.

 

 

پیشگیری از هایپوترمی

برخی از توصیه های عقل سلیم را که احتمالاً همه شنیده اید، دنبال کنید. سعی کنید در پوشیدن لباس در شرایط سرد بیشتر دقت کنید. لباس ها را درست انتخاب کرده و لایه به لایه از بیس تا لباس رویی به پوشیدن آنها بپردازید. اگر انتظار دارید در معرض باد، باران یا برف باشید، کاپشن با پوسته بیرونی ضد آب و ضد باد بپوشید.

 

اگر در آب و هوای سرد در فضای باز زندگی می کنید یا کار می کنید، یا قصد سفر، اردو یا پیاده روی در سرما را دارید، می توانید خطر هیپوترمی را با این موارد کاهش دهید:

توجه کردن به پیش بینی و اوضاع آب و هوا

محدود کردن زمان گذراندن شما در خارج از منزل در سرما

اگر بیرون کار می کنید، باید برای گرم کردن خود برنامه ریزی دقیق تری انجام دهید

لباس گرم پوشیدن، از جمله پوشیدن کاپشن ضد باد، دستکش و کلاه. با استفاده از پارچه های مصنوعی مانند پشم گوسفند پلی استر یا لایه های بیس به صورت لایه ای لباس بپوشید.

اجتناب از الکل، کافئین و سیگار، که می تواند شما را نسبت به سرما حساس کند

اطمینان حاصل کنید که خانه شما به اندازه کافی گرم شده است.

اطمینان حاصل کنید که هنگام بیرون رفتن کودکان از سرما، سر آنها را می پوشانید – کودکان می توانند با سرعت بیشتری نسبت به بزرگسالان گرمای بدن خود را از دست بدهند.

برای گرم نگه داشتن خود در خانه از جوراب، دمپایی و کلاه استفاده کنید.

وقتی بیرون هوا سرد است، گرمای خود را در 68 درجه فارنهایت (20 درجه سانتیگراد) یا بالاتر تنظیم کنید. برای صرفه جویی در قبض های گرمایشی، در اتاق هایی را که استفاده نمی کنید ببندید.

 

 

 

ایمنی در آب سرد

هیپوترمی می تواند چند دقیقه پس از قرارگرفتن در آب سرد اتفاق بیفتد، اما علائم به طور کلی به تدریج ایجاد می شود. هنگامی که دمای آب 40 درجه یا کمتر باشد، آسیب جدی ممکن است در عرض چند دقیقه رخ دهد. حتی در دمای آب نزدیک به 50 درجه، مرگ می تواند در اولین ساعت غوطه وری در آب سرد رخ دهد. اگرچه چربی بدن، تجهیزات محافظ و بسیاری از عوامل دیگر در مدت زمان زنده ماندن کسی در آب سرد تأثیر دارند،

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

در اینجا چند دستورالعمل کلی در مورد زمان وقوع هایپوترمی در آب های سرد وجود دارد:

 

در دمای آب 32.5 درجه، مرگ ممکن است در کمتر از 15 – 45 دقیقه رخ دهد.

در دمای آب 5/32 تا 40 درجه، مرگ ممکن است در 30 تا 90 دقیقه رخ دهد.

در دمای آب 40 تا 50 درجه، مرگ ممکن است در 1 تا 3 ساعت اتفاق بیفتد.

در دمای آب 50 – 60 درجه ، مرگ ممکن است در 1 تا 6 ساعت اتفاق بیفتد.

در دمای آب 60 – 70 درجه ، مرگ ممکن است در طی 2 تا 40 ساعت اتفاق بیفتد.

درواقع باید به این نکته نیز اشاره کرد که توانایی شما برای زنده ماندن در آب سرد به میزان آمادگی شما بستگی دارد.

باید گفت برای ایجاد هیپوترمی لازم نیست آب خیلی سرد باشد. هر آبی که از دمای طبیعی بدن سردتر باشد باعث از بین رفتن گرما می شود.

 

 

 

 اگر به طور تصادفی در آب سردی بیفتید، نکات زیر ممکن است زمان زنده ماندن شما در آب سرد را افزایش دهد:

 

جلیقه نجات بپوشید. اگر برای مدت زمان طولانی قرار است در آب بمانید و یا شنا کنید بهتر است که از جلیقه نجات استفاده کنید. یک جلیقه نجات با کمک به شما در شناور کردن بدون استفاده از انرژی و همچنین ایجاد مقداری عایق، می تواند به شما در زنده ماندن در آب سرد کمک کند. همچنین یک سوت را به جلیقه نجات خود متصل نگه دارید تا نشانه کمک باشد.

در صورت امکان از آب خارج شوید. تا آنجا که ممکن است از آب خارج شوید، سعی کنید جایی خشک را پیدا کرده و خود را از معرض باد دور نگه دارید. در این موارد بهتر است حتما همراه خود پتوی نجات نیز به همراه داشته باشید که بعنوان عایق عمل کرده و از برخورد مستقیم باد با شما خودداری می کند. همچنین داشتن قرص الکل می تواند از موارد ضروری بوده و دوستانتان با روشن کردن آتشی به سریع تر برگرداندن دمای بدنتان به حالت عادی کمک نمایند.

سعی نکنید شنا کنید مگر اینکه به ایمنی و مکان ایمن نزدیک باشید. یا مگر اینکه قایق، فرد دیگری یا جلیقه نجات در نزدیکی شما باشد، در جای خود بمانید. شنا باعث مصرف انرژی می شود و ممکن است زمان بقا را کوتاه کند.

بدن خود را در موقعیت قرار دهید تا اتلاف گرما به حداقل برسد. برای کاهش اتلاف گرما در حالی که منتظر کمک هستید، از موقعیت بدنی استفاده کنید که به عنوان موقعیت کاهش گرما (HELP) شناخته می شود. برای محافظت از بدن، زانوها را به سمت سینه نگه دارید. اگر جلیقه نجاتی پوشیده اید باعث می شود در این حالت صورتتان به سمت پایین قرار بگیرد. پاها را محکم به هم نزدیک کنید، دستان خود را به طرفین و سرتان را به عقب برسانید.

با دیگران جمع شوید. اگر با افراد دیگر در آب سرد قرار گرفته اید، با روبروی هم قرار گرفتن در یک حلقه تنگ، خود را گرم کنید.

 

لباس خود را در حالی که در آب هستید از بدن خارج نکنید، زیرا به عایق بندی بدن شما در مقابل آب کمک می کند. سگک، دکمه و لباس های خود را با زیپ بالا ببرید. در صورت امکان سر خود را بپوشانید. لباس را فقط بعد از اینکه با خیال راحت از آب خارج شدید، جدا کنید و می توانید اقدامات خشک کردن و گرما را انجام دهید.

برای درمان هایپوترمی باید قربانی را از مسیر باد و یا باران بیرون بیاورید، لباس های مرطوب را از بدن او خارج کرده  و لباس های خشک و گرم را جایگزین آن کنید. به آنها مایعات داغ – نه الکل – و مقداری غذای پر انرژی و زود هضم بدهید. قربانیان هایپوترمی را ماساژ ندهید، اما به آنها اجازه دهید تا به آرامی خود را گرم کنند. این اولین گام ها برای جلوگیری از هایپوترمی شدید است.

 

 

 

هایپوترمی می تواند در هنگام دره نوردی به یک وضعیت ناخوشایند تبدیل شود.

دره نورد با علائم هایپوترمی شدید:

– لرزش قطع می شود.

– عملکردهای ذهنی تحت تأثیر قرار می گیرند.

(فرد تحریک پذیر، مضطرب یا بی احساس می شود، گفتارش دشوار است و واکنش او در برابر محرک های خارجی کند می شود)

– عدم توانایی در حمایت، ضعف عضلانی.

– عدم توانایی دیدن یا تمرکز.

– فراموشی، بی حالی.

– از دست دادن هوشیاری، عدم واکنش به محرک های خارجی.

در این مرحله تشخیص تنفس و ضربان قلب دشوار است.

 

نحوه درمان هیپوترمی:

ما هر کاری را می توانیم برای گرم کردن “قربانی” انجام دهیم.

– محافظت شخص در برابر باد.

– نوشیدنی های گرم و غذاهای غنی از کربوهیدرات.

– نوشیدنی های بدون الکل و قهوه. آنها اتلاف حرارت را تشدید می کنند.

– شخص را بر روی عایقی قرار دهیم مثل زیرانداز یا پتوی نجات تا از جذب رطوبت بیشتر به بدن او جلوگیری کنیم.

– در صورت امکان لباس های خیس را درآورده و لباس خشک بپوشید.

– در صورت امکان، شخص را در کیسه خواب قرار دهید.

– با استفاده از فلاسک آب گرم یا هر بطری که داریم آب گرم درست می کنیم، آنها را با پارچه می پیچیم و در زیر بغل، در جناغ و در کشاله ران قرار می دهیم.

– همانطور که پیش تر نیز گفتیم از ماساژ دست و پاهای شخص هایپوترمی خودداری می کنیم.

– در صورت نیمه هوشیار یا بیهوش بودن شخص به او مایعات نمی دهیم.

– باید از سر و گردن شخص در برابر سرما و برخورد با سطوح سنگی احتمالی محافظت کنیم.

– تنفس و ضربان قلب شخص  را کنترل می کنیم.

 

چگونه از هیپوترمی در دره نوردی جلوگیری کنیم؟

شما باید:

– همیشه از تجهیزات مناسب استفاده کنید.

– به طور منظم بخورید و مایعات زیادی بنوشید.

– در ماه های زمستان غذای اضافی داشته باشید.

– از بردن بارهای غیرضروری خودداری کنید.

– نقشه، مسیر و زمان های ورود و خروج دره را مطالعه کرده باشید.

– بدانید چه موقع تلاش را رها کنید و از هرگونه خروج اضطراری احتمالی که در نقشه و مسیر مشخص شده است استفاده کنید.

– از خود مراقبت کنید و به طور سیستماتیک تمرین کنید.

– آمادگی ذهنی و روانی بالایی داشته باشید.

– تا حد ممکن تلاش کنید گرمای بدنتان را حفظ کنید

 

 

در پایان باید گفت دره نوردی یکی از بهترین ورزش های آبی است! شما می توانید لحظات شگفت انگیز سرگرمی، شادی، هیجان و ماجراجویی را با دوستان خود داشته باشید.

فقط باید تمام موارد فنی را دنبال کنید و قدرت طبیعت را دست کم نگیرید.

همچنین بهتر است بدانید که درواقع فقط با پوشیدن لباس گرم، نمی شود از هیپوترمی در دره ها جلوگیری کرد. تغذیه مناسب، آبرسانی و سازگاری بدن با دمای پایین، بسیار مهمتر از پوشیدن و استفاده از لباس گرم و تجهیزات با تکنولوژی بالا است.
سعی کنید غذا را با قندهای ساده بخورید و مایعات کافی برای نوشیدن داشته باشید.

 

تهیه و تنظیم: نرگس نجفی

 

شما می توانید مقاله فوق را از طریق شبکه های اجتماعی با دوستانتان به اشتراک بگذارید.

اگر شما نیز تجربه ای از هایپوترمی دارید برایمان در قسمت نظرات شرح دهید.