معرفی دره

خطرناک ترین دره های فنی ایران

خطرناک ترین دره های فنی ایران

در این مقاله می خواهیم با خطرناک ترین دره های فنی ایران بیشتر آشنا شویم.
همچنین باید این نکته را درنظر بگیرید که این دره ها براساس فاکتورهایی که بعدا در موردشان خواهیم گفت به این اسم معروف شده اند.

کشور ما با وسعت زیاد و طبیعت چهارفصل و مناطق کوهستانی بسیاری که دارد و نیز وجود چشمه ها و آب های جاری که در دل کوه ها موجب بوجود آمدن مناطق زیبا و صعب العبوری شده است که بدلیل همان دشوار بودن دسترسی از چشم همگان پنهان می ماند.
اکتشاف این مناطق دست نخورده و بکر و البته خطرناک برای کسانی که برای اولین بار قدم در این طبیعت می گذارند باعث شیفتگی به ورزش دره نوردی خواهد شد.

این ورزش هیجان انگیز و ماجراجویانه در سال 2000 یکی از ورزش هایی بود که بیشترین روند رشد را در بر داشت.
در اواخر قرن بیستم، دره نوردی در بین کوهنوردان با تجربه که دانش فنی لازم برای کشف دره های دست نخورده را داشتند گسترش یافت.

ورود به دره های صعب العبور از سالیان گذشته با اهداف مختلفی از جمله استفاده ی نظامی، دسترسی به منابع آب و غذا و … به اشکال مختلف انجام شده است.

بعنوان مثال می توان به قلعه ملک بهمن در دره شاهاندشت اشاره کرد.

قلعه ملک بهمن

 

تاریخچه ی ورود به دره های فنی

ورود به دره های فنی و عمودی در سال 1332، هم زمان با ساخت سد کرج و استقرار گردان چترباز و گارد جاویدان ارتش در آن مکان شروع شد و دره تکاوران در محل استقرارشان توسط گارد جاویدان ارتش گشایش شد. این مکان هنوز هم محل تمرین تکاوران ارتش می باشد.

 

دره اندرسم

یکی از خطرناک ترین دره های فنی ایران با حجم آبی بالا، دره اندرسم (تنه دار) در منطقه چهارباغ واقع در جاده چالوس است که اولین بار دو شخص نظامی به نام های وزیری نژاد و مرتضوی، اقدام به شناسایی این دره کرده ولی بعد از فرود دوم مجبور به خروج از دره شدند.
در مرداد 1384 بزرگترین تراژدی غم انگیز دره نوردی ایران رقم خورد و یک گروه 11 نفره از باشگاه خانواده و طبیعت قزوین در این دره بر اثر سیل دچار حادثه شده و تعدادی فوت و مفقود شدند.

دره اندرسم

 

تنگ پسدیو

دره ی دیگری که در این مقاله می توان از آن بعنوان یکی از خطرناک ترین و سخت ترین دره های فنی ایران نام برد، تنگ پسدیو در استان قزوین با درجه سختی V6.A7.|||  دارای بالاترین درجه آبی (A7) بوده که در سال 95 پس از چندین بار شناسایی و بررسی گشایش شده است. آب این دره نسبت به دره های دیگر بسیار سرد بوده و حتی در شهریور نیز دمای آب پایینی دارد پس بهتر است از وت سوت با میل 5 به بالا استفاده کنید . تاکنون این دره بارها دره نوردان را با چالش های گوناگون روبرو کرده و مصدومان زیادی را نیز به همراه داشته است. باید بدانید که تنگ پسدیو برای افراد مبتدی و فاقد آموزش اصلا دره ی مناسبی نبوده و بسیار خطرناک می باشد.

تنگ پسدیو

 

تنگ الیت

تنگ الیت واقع در جاده چالوس مازندران، روستای الیت، یکی دیگر از دره های فنی و سخت ایران است با درجه سختی V6.A6.|V که در سال 1392 توسط گروه کوهنوردی آراد گشایش شد. حجم بالای آب و سنگ های آذرین این تنگ باعث شده است تا سنگ ها لیز، آب دیده و سخت شده و جریان های آبی خطرناک ایجاد کرده است. همچنین بدلیل سفیدی و کف آلود بودن آب، دید مناسبی نسبت به زیر آب و حوضچه ها وجود ندارد.

جریان آب در این دره به حدی زیاد است که به راحتی می تواند شما را از حوضچه ای که در آن هستید به حوضچه ی بعدی پرتاب کند!

آب این دره به دلیل سرچشمه گرفتن از یخچال های بالادست بسیار سرد می باشد، به همین دلیل برای جلوگیری از هایپوترمی، استفاده از دستکش نئوپرن دره نوردی و جوراب دره نوردی الزامی می باشد.
بهترین فصول برای پیمایش این دره از اوایل شهریور تا اوایل مهر ماه می باشد.

بدلیل جریان های آبی که در حوضچه های این دره وجود دارد، نفر اول کار بسیار سختی را پیش روی خود خواهد داشت! به همین دلیل باید از مهارت شنای بسیار بالایی برخوردار بوده وگرنه گرفتار جریان های زیر حوضچه خواهد شد و رهایی از آن بسیار دشوار می شود. همچنین به یاد داشته باشید که حتما تمام لوازم خود را ضد آب کنید و از درای بگ و کوله دره نوردی استفاده کنید، کوله های غیر ضدآب انتخاب مناسبی برای این دره نخواهد بود.

تنگ الیت

 

دره پیچ بن

همچنین دره ی پیچ بن واقع در الموت را از لحاظ کار با طناب یکی از خطرناک ترین دره های فنی ایران می دانند. این دره که در راه مواصلاتی معلم کلایه به سه هزار تنکابن قرار گرفته دارای فرودهای بلند و معلق و از لحاظ قرارگیری کارگاه ها نیز شرایط تقریبا سخت و دشواری دارد. در همان فرود اول ما با یک تراورس نیمه معلق و فرودی بلند روبرو میشویم و همچنین در فرودهای بعدی نیز شاهد چند فرود بلند خواهیم بود. فرود آخر این دره نیز حدود 50 متر بوده و کارگاه بدقلقی دارد و سایش طناب نیز داشته که باید حتما از محافظ طناب استفاده کرد تا طناب دچار پارگی و آسیب نشود. در مقاله های بعدی بصورت اختصاصی به معرفی این دره ها خواهیم پرداخت.


دره پیچ بن

 

دره گوزن

دره دیگری که باید در لیست دره های سخت و خطرناک ایران قرار بگیرد، دره گوزن Gozan واقع در جاده چالوس و در دل جنگل های سیاه بیشه است که در همسایگی دره اندرسم نیز می باشد. این دره نیز بدلیل حجم آب بالا و تغییرات زیادی در شرایط حوضچه ها به هیچ عنوان برای افراد مبتدی و کم تجربه مناسب نیست و خطرات جانی به همراه خواهد داشت. دارای جریان های هیدرولیکی که یکی از بزرگ ترین خطرات در دره هاست و دلیل اصلی مرگ و میر برای بسیاری از دره نوردان می باشد. بهتر است قبل از وارد شدن به این نوع جریان ها، یک جسم شناور مانند توپ، چوب و یا حتی کوله پشتی را داخل جریان انداخته تا بتوانیم رفتار آب را مورد بررسی قرار دهیم و بدانیم با چه نوع جریانی روبرو هستیم. در این نوع حوضچه ها استفاده از تروبگ یا کیسه پرتاب طناب نیز امری مهم و ضروری می باشد.

دره گوزن

 

دره شاهاندشت

دره شاهاندشت واقع در استان مازندران، جاده هراز، بخش لاریجان و روستای شاهاندشت می باشد. این دره و یا مجموعه آبشارها از لحاظ تاریخی نیز از قدیم حائز اهمیت برای اهالی روستا و منطقه بوده و قلعه ملک بهمن در قسمت راست این آبشار این مسئله را مورد تایید قرار می دهد. این قلعه حدود 3200 سال قدمت داشته و بعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. آبشارهای شاهاندشت یکی از بزرگ ترین آبشارهای استان مازندران که از سمت جاده هراز نیز می توانید به تماشای عظمت آن بنشینید! مجموع این آبشارها حدود 180 متر ارتفاع دارند که اولین فرود آن از کنار قلعه ملک بهمن شروع شده و در امتداد آن ادامه می یابد. این دره بدلیل تنگه ای بودن و نیز چشمه ها و آب یخچال های آب شده ی کوه های بالادست که از منطقه امیری، نوا و … سرچشمه میگیرد، بسیار پر آب و سرد بوده و اکثر فرودهای آن نیز زیر حجم بالای آب خروجی از دره صورت می گیرد. به همین دلیل نفرات باید بسیار مراقب باشند تا طناب از دستشان رها نشده و حادثه ای رخ ندهد. در وسط دره راه فراری نیز تعبیه شده که در موارد زیادی به دلیل زیاد بودن حجم آب، تیم ها از آن ناحیه اقدام به خروج از دره کرده اند.


دره شاهاندشت

 

تنگ زندان

در این لیست باید از تنگ زندان که در شهرستان کیار و در منطقه حفاظت شده ی سبز کوه در دهستان مشایخ قرار دارد نام برد.

دلیل نام گذاری آن نیز تنگی بیش از اندازه و سختی خروج از این تنگه می باشد.

آبشار کرودی کن یکی از بلندترین و پرآب ترین آبشارهای ایران است. این منطقه در موقعیتی صعب العبور قرار گرفته که تنها برای دره نوردان و کوهنوردان حرفه ای قابل بازدید می باشد.
همچنین باید گفت که این منطقه یکی از مناطق صعب العبور ایران نیز محسوب می شود.
این دره به حق یکی از خطرناک ترین دره های فنی ایران محسوب می شود.
به گونه ای که عبور از این تنگه مستلزم برخورداری از توان بدنی بسیار بالا، شنا در آب های جاری و حرفه ای بودن در فنون دره نوردی می باشد.
همچنین باید اضافه کرد که این تنگه تاکنون یکی از پرتلفات ترین دره های ایران نیز بوده که جان بسیاری از دره نوردان حتی افراد باتجربه را نیز گرفته است!  بدلیل دشواری دسترسی به منطقه امکان امدادرسانی نیز در این دره بسیار ضعیف بوده و حتما نفرات باید تمام موارد و خطرات احتمالی را در نظر گرفته و با آمادگی کامل وارد دره شوند.

در مقاله های بعدی بصورت اختصاصی به این دره خواهیم پرداخت.

تنگ زندان

 

دره رودکلو

این تنگه در منطقه شیوند استان خوزستان واقع شده است. شروع پیمایش این دره از ابتدای دشت سیروک واقع در بلندترین نقطه کوه منگشت و انتهای آن، روستای غریبی ها از توابع بخش دهدز شهرستان ایذه است. طول این تنگه در حدود 5 کیلومتر و کاهش ارتفاع آن در حدود 1800 متر می باشد. تعداد آبشارهای دره رودکلو چیزی در حدود 90 آبشار است که بلندترین آبشار آبی آن 80 متر و بلندترین آبشار خشک آن 70 متر ارتفاع دارد. برخی گفته اند رودکلو از لحاظ کار با طناب سخت ترین دره ایران محسوب می شود. در این دره بدلیل وجود دیواره های بلند، عملیات امداد و نجات بسیار سخت می باشد. خطر حیوانات وحشی به شدت احساس می شود و باید حتما پیش از پیمایش، افراد محلی منطقه را در جریان قرار داد.

پیمایش این دره ی تازه گشایش شده حدودا دو روز و نیم تا سه روز به طول می انجامد!

به همین دلیل، بهتر است برای مواد غذایی خود در این دره و کم کردن بار کوله ی دره نوردی خود، از غذای خشک انجمادی و یا پروتئین بارهای کم حجم استفاده کنیم.


دره رودکلو

 

دره تنگوان

منطقه کوه تنگوان، دروازه ای به شهر اوان در حکومت عیلامی از حکومت های تاریخی در این منطقه بوده و منظره ای بس دیدنی است که تنگوان یا تنگ آهوان یا شاید تنگه اوان خوانده می شود. ورودی این دره از اندیمشک مسیر جاده سد دز و خروجی آن رودخانه دز می باشد. بعد از چند فرود در دل تنگه به قسمت تاریک و غار مانند دره می رسیم که یک نفر به سختی می تواند از این قسمت عبور کند و سپس وارد رودخانه دز شده و اگر توانایی عبور و شنا کردن در بین صخره‌ها وجود داشته باشد، مقداری کم که فاصله گرفته شد با نزدیک شدن به انتهای دره تنگوان، کم‌کم فشار آب زیادتر شده و درنهایت به رودخانه‌ دز خواهیم رسید که از سمت سد به‌سوی پایین‌دست در حال حرکت است. این دره بدلیل داشتن انواع جریان های آبی و اندرکات های بسیار زیادی که دارد بسیار خطرناک بوده و همچنین گردابی به نام گرداب مرگ داشته که در میان دره نوردان معروف است. به مانند چند دره ی قبل که گفتیم این دره نیز جان تعدادی از دره نوردان را گرفته است. افراد پس از ورود به رودخانه دز با تیوپ وارد رودخانه شده و در نهایت به چال کندی رسیده و با قایق از دره خارج می شوند.

دره تنگوان

 

بهتر است در این قسمت اندکی با درجه سختی دره ها که در کتاب راهنمای فنی دره نوردی به آن پرداخته شده نیز، آشنا شویم:

درجه سختی کار با طناب با حرف V مشخص می شود.

درجه سختی آبی با حرف A شروع می شود.

و همچنین زمان و ریسک پیمایش که از حیث مدت زمان پیمایش، یافتن مکان ایمن دور از آب در شرایط سیل و خروج اضطراری از دره، درجه بندی شده و با اعداد رومی نشان داده می شود.

این درجه سختی توسط کشور فرانسه وضع شده و هنوز بحث و نظرهای زیادی در این مورد وجود دارد. شما هم می توانید در خصوص این مطلب نظرات خود را در انتهای این مقاله با ما در میان بگذارید.

همچنین در سه جدولی که در قسمت بعدی خواهید دید، میتوانیم بصورت جزئی مفهوم این درجه های سختی را بهتر درک کنیم و با آنها آشنا شویم. با استفاده از این سه جدول و کنار هم قرار دادن این سه مولفه، درجه ی سختی یک دره نوشته می شود.

بعنوان مثال:

دره ای با درجه سختی:||| V5 A4  به این معناست که درجه کار با طناب آن سخت، درجه آبی نسبتا سخت و مدت زمان پیمایش آن چهار تا هشت ساعت است.

 

 

جداول نیز از کتاب راهنمای فنی دره نوردی نوشته علی محمدخوانساری استخراج شده است.

درصورتی که مقاله ی فوق برایتان مفید بوده، نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.

همچنین اگر شما نیز دره های خطرناک دیگری می شناسید که می تواند در این متن قرار بگیرد، در قسمت نظرات برایمان بنویسید.

شما می توانید برای حمایت از ما این مقاله را در شبکه های اجتماعی به اشتراک قرار دهید.

 

تهیه و تنظیم: نرگس نجفی

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *